Przeglądając na bieżąco Netflixa zauważamy coraz większą ilość nowych dram dostępnych z napisami w świetnej jakości, dlatego przychodzę do Was z nową serią, w której chcę spróbować pokazać Wam jak najwięcej wartościowych produkcji tam dostępnych. Nie bez powodu rozpoczynam właśnie od tych dwóch tytułów, co więcej celowo zestawionych razem w jednym poście. Gwarantuję, że jeśli ℌ𝔬𝔱𝔢𝔩 𝔇𝔢𝔩 𝔏𝔲𝔫𝔞 zawładnęło Waszym sercem, ℑ𝔱'𝔰 𝔒𝔨𝔞𝔶 𝔗𝔬 𝔑𝔬𝔱 𝔅𝔢 𝔒𝔨𝔞𝔶 też znajdzie tam swoje miejsce - i na odwrót. Dlatego właśnie scrollujcie dalej, aby przekonać się dlaczego obie te produkcje warte są Waszej uwagi!
ℍ𝕠𝕥𝕖𝕝 𝕕𝕖𝕝 𝕝𝕦𝕟𝕒
Jak pierwszy raz usłyszałam o serialu, byłam pewna, że tytułowy "hotel" to faktycznie zwykły hotel, a cała akcja skupiać będzie się dookoła jego pracowników, kończąc się typową relacją miłosną pomiędzy, dajmy na to, szefem a niżej postawioną pracownicą. Zastanawiało mnie jednak to ogromne zainteresowanie dramą, dlatego sama ostatecznie po nią sięgnęłam. Przyznam Wam się szczerze- po pierwszych dwóch odcinkach byłam bliska porzuceniu dramy, bez konkretnej przyczyny, po prostu mnie nie wciągnęła, czułam się nijako i nie do końca widziałam cel akcji. Przeczytałam jednak gdzieś podobne odczucia ludzi, którzy namawiali aby jednak wrócić i kontynuować oglądanie- tak też zrobiłam. To okazało się być najlepszą decyzją jaką mogłam podjąć.
Akcja faktycznie skupia się wokół hotelu, jednak nie jest to normalny hotel, a hotel dla zbłąkanych dusz. Jego właścicielką jest Man-Wol, która od setek lat w ten sposób odkupuje za swoje winy z przeszłego życia. Mimo, że hotel sam w sobie nie jest widzialny dla przeciętnego mieszkańca Seulu, jego menadżerem zostaje Chan-Sung i razem z innymi pracownikami rozwiązują problemy i pomagają zbłąkanym duszom w spokoju odejść do zaświatów.
Zarówno w Hotel Del Luna, jak i w przypadku It's Okay To Not Be Okay, dominują role kobiece. Jako dramowy weteran przyznam Wam, że słabe i naiwne female leads, dobrze wszystkim znany koreański stereotyp, coraz bardziej odchodzą w niepamięc- i to jest super. Tutaj sytuacja jest jeszcze bardziej intrygująca- Moon-Young, główna bohaterka, ma silną, niezależną osobowość. Trzyma się z daleka od ludzi, którzy uważają ją za psychicznie niestabilną. Cierpi ona na antyspołeczny disorder i żyje sama, nie myśląc o ludziach, którzy ją otaczają. Z czasem uświadamiamy sobie, że w środku to tak naprawdę zagubiona, samotna, przytłoczona problemami dziewczyna. On the other hand, Gang-Tae to niezwykle wrażliwy, wyrozumiały i dobry chłopak. Jego charakterystyka tak różni się od Moon-Young, że zestawienie tych postaci razem to niekończąca się emocjonalna karuzela, w pozytywnym tego okreslenia znaczeniu. On, jako jedna z nielicznych osób, jest w stanie ujrzeć wnętrze dziewczyny i dotrzeć do jej serca.
Podobnie jak w Hotel Del Luna, tutaj również możemy cieszyć się drugoplanowymi, "wrzuconymi" pomiędzy główne wątki historiami. W tym przypadku dotyczą one pacjentów szpitalu psychiatrycznego, w którym pracuje Gang-TAe. Poznajemy pacjentów i zostajemy obdarowani możliwością wgłębienia się wich wyjątkowe historie. Co więcej, bardzo istotną rolę pełni również postać Sang-Tae- starszego brata Gang-Tae posiadającego spektrum zaburzeń autystycznych. Niesamowicie ciężkim zadaniem jest próba zobrazowania relacji takiej osoby ze społeczeństwem, a co więcej, z Mooon Young, któraa staje pomiędzy dwoma braćmi. Relacja tej trójki bohaterów to niekończąca się, wzruszająca podróż przez emocje, której nie możecie przegapić.
Nie chcę przytaczać Wam przepisanego opisu całej dramy albo spojlerować wydarzeniami. W poszukiwaniu tego możecie przejrzeć inne strony. To, co ja chcę, żebyście wiedzieli na pewno to, że warto. Warto usiąść do tej dramy i zagłębić się w ponadczasową opowieść, pełną wzruszeń, niesamowitego rozwoju postaci i nieszablonowych wątków. Zarówno Hotel del Luna, jak i It's Okay To Not Be Okay zabiorą Was w przepiękną, wartościową podróż, która na długo w Waszych sercacch pozostanie.
